Κάποιες σκέψεις πάνω στην ποιητική συλλογή ‘’Ολισθήματα’’ της Κωνσταντίνας Παναγιωτοπούλου Σε κάποιο σημείο της συζήτησης του με την Anne Philippe ο Γ. Σεφέρης μας λέει πως, ‘’…Το ποίημα δεν είναι άρθρο. Ο
Ο κόσμος του Παπαδιαμάντη είναι υπέροχος. Όλοι οι ήρωές του, θαρρείς πως είναι άλλου κόσμου, άγνωστου σε μας. Ένας κόσμος βγαλμένος απ΄ τα τρίσβαθα της χριστιανικής ψυχής του. Ακόμα κι ο χειρότερος
Μου ήρθε σαν εικόνα καθώς έβλεπα τις ειδήσεις αυτές τις μέρες. Κι αυτή η εικόνα γέννησε σκέψεις. Κι από αυτές, μόνον μια ξεχώρισα. Την εικόνα και την παρουσία του Χριστού στον ‘’Μεγάλο
Το κείμενο αυτό σε καμιά περίπτωση δεν επέχει θέση μελέτης –άπαγε της βλασφημίας. Αυτή, η μελέτη δηλαδή, είναι δουλειά των φιλολόγων. Μια δουλειά που με μεγάλη χαρά θα υποδεχόμουν και θα διάβαζα.