Μέρες δύσκολες, μέρες πρωτόγνωρες… για όλους μία δοκιμασία, οικονομική, ψυχολογική, προσωπική. Περάσαμε ξαφνικά και βίαια όλοι από την απόλυτη σιγουριά στην απόλυτη αβεβαιότητα μέσα σε μία στιγμή. Χιλιάδες σκέψεις και συναισθήματα που δεν μπορούν να εκφραστούν, φόβος, θυμός, απογοήτευση, μοναξιά. Κάπου ανάμεσα σε όλα αυτά και σε πολλά ακόμα φωλιάζει ένα, ύπουλο, βουβό συναίσθημα, που τα κάνει όλα να φαντάζουν χωρίς νόημα και αξία. Μπροστά του παραλύει κάθε σκέψη, κάθε προσπάθεια, κάθε επιθυμία.
Λέγεται ματαιότητα, σχετίζεται με την κενότητα, το ανάξιο, το πρόσκαιρο, το ανώφελο, με την διάψευση των προσδοκιών μας (ματαίωση). Αυτό το συναίσθημα μας καθηλώνει, μας κάνει αναβλητικούς, μας γεμίζει ανασφάλειες. Αποτέλεσμα όλων αυτών, η έλλειψη προσπάθειας, στόχων για το μέλλον, η αδράνεια, η απομόνωση.
Ας δούμε λοιπόν, πως αυτό συνδέεται με τις μέρες που ζούμε, με την κοινωνική απομόνωση που βιώνουμε. Σε αυτές τις ακραίες συνθήκες, με τις πληροφορίες έγκυρες ή μη που μας κατακλύζουν και με την ταυτόχρονη απειλή της υγείας αλλά και της ζωής μας, πολλοί μπορεί να φτάνουν στην σκέψη, γιατί να προσπαθήσουν για οτιδήποτε, που αφορά στο μέλλον, τώρα που περισσότερο από ποτέ μπορεί να φαντάζει τόσο αβέβαιο. Ταυτόχρονα μπορεί να κατακλύζονται με σκέψεις αναξιότητας, αλλά και σκέψεις που αφορούν στο παρελθόν, για όλα αυτά που θα ήθελαν να έχουν κάνει, αλλά συνεχώς τα ανέβαλλαν.
Ήρθε λοιπόν, η ώρα να αναθεωρήσουμε, να μετατρέψουμε την καταιγίδα σε ευκαιρία. Τις ώρες που είμαστε σπίτι, να μάθουμε να ζούμε καλά μέσα σε αυτό, με τους αγαπημένους μας, με το κατοικίδιο μας, μόνοι μας. Αυτοφροντίδα, του σώματος και της ψυχής. Άσκηση μέσα ή έξω από το σπίτι και ασχολία με ότι δεν είχαμε χρόνο να κάνουμε πριν. Μαγειρική, η προσωπική μου άποψη, πρόκειται για το καλύτερο αγχολυτικό. Λερωθείτε άφοβα στις κουζίνες σας μόνοι σας, με τα παιδιά ή με τον σύντροφό σας. Επικοινωνία με φίλους που είναι μακριά ή με οικογένεια, ας αξιοποιήσουμε την τεχνολογία, αυτές τις μέρες είναι κάτι παραπάνω από χρήσιμη. Ονειρευτείτε, είναι ασφαλές και δεν κοστίζει τίποτα, το αύριο θα είναι εκεί, όταν όλα τελειώσουν. Όσο για το παρελθόν, δεν αλλάζει μόνο μας διδάσκει να πάψουμε να αναβάλλουμε τα πράγματα, να τα κάνουμε στο εδώ και τώρα.
Όλο αυτό που ζούμε θα τελειώσει, πάντα τελειώνει ( “nothing is permanent in this wicked world, not even our troubles”, Chalrie Chaplin).
Το άμεσο μέλλον θα μας βρει αλλαγμένους, στο χέρι μας είναι να καθορίσουμε αυτήν την αλλαγή. Να θυμόμαστε όλοι ότι, καμία προσπάθεια για να νιώσουμε καλά, να θέσουμε στόχους, να γίνουμε καλύτεροι, δεν είναι μάταιη. Ότι ζήσαμε, ότι νιώσαμε, ότι επιθυμήσαμε, ότι αγαπήσαμε δεν είναι μάταιο, είναι κομμάτι δικό μας και πρέπει να το αγκαλιάσουμε και να το αγαπήσουμε.
Το τέλος αυτής της δύσκολης περιόδου ας μας βρει όλους δυνατούς και μαζί.
“we must accept finite disappointment , but we must never lose infinite hope”
Martin Luther King
