Δημήτριος Αντωνόγλου. Το όνομα δεν μου θύμιζε τίποτα. Βλέποντας την αγαπημένη μου κωμική σειρά διαδικτυακά, «Συνεδρίαση δημοτικού συμβουλίου Χίου» όταν προλαβαίνω να την δω, έβλεπα πάντα έναν ήρεμο κύριο να κάθετε στην άκρη, και να κουνά το κεφάλι του σε ότι ακουγόταν εκεί μέσα.
Μου έδινε την εντύπωση ότι πολλές φορές αναρωτιόνταν «τι στο καλό κάνω εγώ εδώ! Η κατάσταση δεν σώζεται» κάτι σαν τις εκφράσεις του Δρ Φάουτσι όταν μιλά ο Πρόεδρος των ΗΠΑ.
Ρώτησα και έμαθα ότι πρόκειται για δημοτικό σύμβουλο αριστερών πεποιθήσεων. Και τότε σκέφτηκα να του κάνω την ερώτηση που με κατατρέχει χρόνια.
“Δηλαδή, πρέπει να είσαι αριστερός για να είσαι άνθρωπος;”
Εκεί περίμενα να πέσει στο τρυπάκι και εκεί είναι που με κέρδισε πραγματικά.
Αλλά ας τα πάρουμε από την αρχή. Πρώτον, ανήκω σε μένα και τον εαυτό μου που λέει και γνωστό άσμα, άρα ούτε αριστερά, ούτε δεξιά, ούτε βόρεια και ούτε νότια. Και σίγουρα δεν είμαι όπου φυσάει ο άνεμος. Είμαι με την ανθρωπιά, την κοινή λογική και την προσφορά στο κοινό καλό. Και τους ανθρώπους που εξυπηρετούν αυτό που πρεσβεύω όσο μπορώ θα τους προβάλλω γιατί τους έχουμε ανάγκη.
Στο θέμα μας λοιπόν. Δραστήριος ο Δημήτριος Αντωνόγλου στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Με ιδιαίτερο χιούμορ και ο άνθρωπος με χιούμορ ,για εμένα ,κερδίζει τον άλλον αμέσως.
Μπαίνω στο προφίλ του και βλέποντας την επαγγελματική του κατάρτιση , διακρίνω ότι είναι συνάδελφος που δηλώνει «αιώνιος μαθητής, ενθουσιώδης και επίμονος».
Αυτές οι λέξεις χαρακτηρίζουν ανθρώπους που παράγουν πραγματικό έργο γιατί δεν σταματούν ποτέ να μαθαίνουν, δέχονται καινούργιες ιδέες και δεν πτοούνται.
Όπως καταλαβαίνετε…είπα. Εδώ είμαστε.
Μην προτρέχετε όμως, η συνέντευξή μας δεν αφορά το προσφυγικό ή μεταναστευτικό. Αυτά κατ’ εμέ είναι θέματα της κυβέρνησης και μονοπωλούν την ζωή μας χρόνια τώρα γιατί απλά πουλάει. Άλλος είναι υπεύθυνος για να βρεθούν λύσεις, όχι ο κύριος Αντωνόγλου.
Αποφασίσαμε, λοιπόν, να μιλήσουμε για την επόμενη μέρα.
Γιατί παρά τις συνθήκες που υπάρχουν, πρέπει να δουλέψουμε, να σχεδιάσουμε για να γίνει η Χίος το νησί που του αξίζει. Τώρα ίσως είναι το νησί μου μας αξίζει.
ΠΑΙΔΕΙΑ
Η πρώτη μου ερώτηση ως συνάδελφος ,ήταν για την εξ αποστάσεως εκπαίδευση.
«Η εξ αποστάσεως εκπαίδευση είναι καινούργιο για την Ελλάδα» μας αναφέρει «κάποιοι την έχουν γνωρίσει ως φοιτητές. Στην Ελλάδα υπάρχει μια τεχνοφοβική κουλτούρα» η οποία,όπως αναφέρει, μας κάνει ιδιαίτερα επιφυλακτικούς για οποιανδήποτε νέα τεχνολογία, μέχρι και το σημείο της δαιμονοποίησης της.
Επισημαίνει όμως «Για να μην παρεξηγηθώ, δεν θεωρώ ότι η εξ αποστάσεως εκπαίδευση μπορεί να αντικαταστήσει μια διδασκαλία δια ζώσης , με τους ίδιους ανθρώπους, τις ίδιες συνθήκες και υλικό. Όμως ,επικουρικά μπορεί να αποτελέσει ένα πρώτης τάξεως εργαλείο για έκτακτες συνθήκες, απομακρυσμένες περιοχές όπου μπορεί να μην υπάρχει δάσκαλος και για να σπουδάσει κάποιος αντικείμενα που δεν προσφέρονται στην χώρα του. Αλλά προϋποθέτει μια τεχνική υποδομή ,κουλτούρα παρακολούθησης από τον ίδιο τον μαθητή και οργάνωση από την πολιτεία…αλλά γενικά δεν είναι ούτε πανάκεια, ούτε δαίμονας.»
Συμπληρώνει ως καθηγητής ειδικής αγωγής ότι η εξ αποστάσεως εκπαίδευση είναι κατάλληλη περισσότερο για τους ενήλικες μιας και το ίδιο το παιδί και η παρεμβατική κουλτούρα των γονέων δυσκολεύουν την ανεξαρτητοποίησή του και τον έλεγχο της προόδου του από το ίδιο.. Άλλωστε και σε αυτό θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί του, οι μαθητές μας είναι τα πιο σκληρά εργαζόμενα άτομα.
Τονίζει ότι ενώ στο εξωτερικό, εκπαιδευτικοί, οργανισμοί και απλοί χρήστες του διαδικτύου δημιουργούν περιεχόμενο για το διαδίκτυο και το εμπλουτίζουν, στην Ελλάδα συνήθως απλά καταναλώνουμε ότι βρίσκουμε έτοιμο.
Τον ρώτησα τι αντίκτυπο θα έχει στο ανθρώπινο δυναμικό του σχολείου η αποδοχή μιας προσωρινής κατάστασης ως μόνιμης, εάν υπάρχει τέτοια περίπτωση. Ο κύριος Αντωνόγλου εξέφρασε τους φόβους του για μείωση προσλήψεων και τόνισε ότι οι δάσκαλοι πάντα χρειάζονται όσοι και να είναι, αν και όλοι δεν μπορούν να απορροφηθούν στο δημόσιο και ότι η παιδεία είναι η καλύτερη επένδυση ενός λαού.
Οι ανθρωπιστικές επιστήμες είναι αυτές που εξημερώνουν τον άνθρωπο και τον ολοκληρώνουν ως προσωπικότητα. Ο ίδιος μας είπε ότι μόνος επιδίωξε να επιμορφωθεί στην ψυχολογία και την τέχνη και εκεί οφείλει σημαντικό κομμάτι της προσωπικότητας του.
Το να μάθουν οι άνθρωποι να σκέφτονται και να αξιολογούν τις καταστάσεις και τις πληροφορίες που δέχονται καλλιεργείται σημαντικά μέσω των ανθρωπιστικών σπουδών κάτι για το οποίο συμφωνεί αλλά τονίζει ότι πρέπει οι άνθρωποι που επιλέγουν στην Ελλάδα αυτό το αντικείμενο να έχουν επίγνωση ότι μπορεί να μην ασχοληθούν επαγγελματικά με αυτό μιας και οι θέσεις εργασίας είναι περιορισμένες. Πιστεύει δηλαδή ότι ο σκοπός ύπαρξης ενός ακαδημαϊκού αντικειμένου μπορεί να υπερβαίνει τις εκάστοτε συνθήκες της αγοράς εργασίας και δημιουργεί κοινωνική και πολιτισμική υπεραξία ανεξάρτητα από την προθυμία κάποιου να πληρώσει για αυτό.
1 από τους 41:Η θέση του στο δημοτικό συμβούλιο Χίου
Ο κύριος Αντωνόγλου έχει εκλεγεί δημοτικός σύμβουλος με την παράταξη «Χιακή Συμπολιτεία”. Αν και είναι 1 στους 41 και εκφράζει συχνά απόψεις και λύσεις από μια διαφορετική οπτική που είναι ωστόσο απαραίτητη σε κάθε συλλογική απόφαση ακόμα και εάν εκπροσωπεί το 3% των κατοίκων, επισημαίνει ότι αυτές οι απόψεις τους βασίζονται στην κοινή λογική και γι’ αυτό κάποιες φορές υπερψηφίζονται ή λαμβάνονται υπόψιν.
«Η λογική μας σε κάποια ζητήματα είναι κοινή. Όχι είναι σωστή μόνο, γιατί μπορεί να είναι σωστή και να μην είναι κοινή. Είναι και σωστή και κοινή και το σημαντικό δεν είναι μόνο να περνάς το ψήφισμά σου αλλά να ακούγεται και μια διαφορετική άποψη…εάν λείπαμε δεν θα ακούγονταν» αυτή η άποψη.
Δεν μετανιώνει την απόφασή του να συμμετέχει στα κοινά και υποστηρίζει ότι το όραμα της παράταξής του είναι ένα πρόγραμμα που θα ωφελήσει τον τόπο του και την εικόνα του νησιού σε ορίζοντα πενταετίας και πλέον.
ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ: Ώρα μηδέν
Ο κύριος Αντωνόγλου θεωρεί ότι ο τουρισμός στη Χίο είναι από τις μεγαλύτερες επενδύσεις εάν τον διαχειριστεί κανείς σωστά. Για να οργανωθεί ένα σωστό πλάνο τουριστικής ανάπτυξης και διαχείρισης των νησιών, θα προσθέσω εγώ και όχι μόνο της Χίου, είναι σημαντικό το Branding. Κάτι που οι τοπικές αρχές θεωρούν κοστοβόρο. Επίσης πιστεύει ότι η ανάθεση ενός σχεδίου τουριστικής ανάπτυξης στο τμήμα τουρισμού του πανεπιστημίου Αιγαίου, εάν έπρεπε να επιλέξει έναν φορέα μόνο, είναι η καλύτερη λύση.
Αναφέρει ότι η εποχή του Covid -19 θα παραλύσει φέτος τον τουρισμό, ωστόσο είναι μια καλή ευκαιρία να αναστοχαστούμε και να σκεφτούμε καλύτερα το μέλλον αυτού του τόπου, δομώντας ένα τουριστικό προϊόν που αρμόζει στη νέα πραγματικότητα.
Τον ρώτησα εάν θεωρεί την επέκταση του αεροδρομίου θετική και απάντησε ότι για να επεκταθεί ένα αεροδρόμιο σημαίνει ότι υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός τουριστικών ροών που δεν μπορεί να καλυφθεί. Αντιθέτως στη Χίο εδώ και χρόνια ο τουρισμός έχει πτωτική πορεία. Ο λόγος που γίνονται τέτοιες κινήσεις, υποστήριξε, είναι το ότι τέτοιες κατασκευές είναι άμεσες και γίνονται αντιληπτές από τους ψηφοφόρους ως έργα. Η δημιουργία όμως οργανωτικής υποδομής και σχεδίου δεν φαίνεται άμεσα και θα αποδώσει καρπούς μετά από πέντε χρόνια, αλλά μέχρι τότε θα έρθουν οι επόμενες εκλογές και δεν θα έχουν οι υποψήφιοι έργο απτό να επιδείξουν.
Έχει πλάνο ο Αντωνόγλου, τεκμηριωμένο. Το κυριότερο ,βέβαια για εμένα, είναι ότι έχει πάθος και όραμα. Κάποιες φορές τον είδα να σκύβει το κεφάλι κάθε φορά που προσπαθεί να εκφράσει μια μειοψηφική άποψη και του επισημαίνουν ότι η ανθρωπιά δεν είναι πλεονέκτημα μόνο των αριστερών.
Συμφωνώ με αυτό αλλά συμφωνεί και ο ίδιος.
Μας λέει οτι εάν ένας δεξιός μοιράζεται,τότε είναι πιο αριστερός και από αυτούς που δηλώνουν αριστεροί αλλά δεν μοιράζονται τίποτα.
Εγώ λοιπόν συζήτησα με έναν συναρπαστικό άνθρωπο. Γιατί παρά τις όποιες διαφωνίες μας, που πάντα υπάρχουν και πρέπει να υπάρχουν σε έναν διάλογο, αυτό που κάποιοι έχουμε προτεραιότητα είναι η ανθρωπιά και όχι κάποιο σημείο του ορίζοντα ή της πολιτικής. Δεν έχει κατεύθυνση η ανθρωπιά, το πάθος, το όραμα και η σοφία.
Βικυ Σγουρέλλη
φωτογράφος:Ι.Βούλγαρης
