Πόσοι απο εμάς δεν έχουμε έρθει μπροστά σε ένα δίλημμα και μάλιστα περισσότερες από μία φορές? Πιστεύω όλοι μας. Κληθήκαμε να πάρουμε μία απόφαση και αφού την πήραμε μέσα μας μία φωνή
ΔΕΝ ΧΩΡΑΣ ΠΟΥΘΕΝΑ ΠΟΥΘΕΝΑ ΠΟΥΘΕΝΑ…. Διαπιστώσεων συνέχεια….κάτι η πανδημία (να την πάλι μπροστά μας!), κάτι η κλεισούρα, κάτι οι «φίλοι» που μας άφησαν με το στόμα ανοιχτό, κάτι τα γενέθλια που
ΠΑΝΔΗΜΙΑΣ ΣΟΦΙΑ…ΣΥΝΕΧΕΙΑ Δεν ξέρω για εσάς, εγώ όμως βαρέθηκα υπερβολικά την ενασχόληση με τα της πανδημίας..Κουράστηκα, σιχάθηκα, εξοργίστηκα...ακόμα και η λέξη με εκνευρίζει. Να μου πεις η κατάσταση είναι σοβαρή, οι
Μεγαλώνουμε λοιπόν και μαζί μας μεγαλώνουν και οι άνθρωποι που αγαπάμε. Μεγαλώνουν οι άνθρωποι που μεγάλωσαν εμάς, οι γονείς μας….και πόσο δύσκολο να μεγαλώνεις τους γονείς σου…τα πιο δύσκολα παιδιά…. Φτάνει κάποια
Πόσο μελάνι έχει άραγε ξοδευτεί για αυτή την μαγική λέξη? Ταξίδια λοιπόν! Η μαγική στιγμή που ξεφεύγουμε για λίγο ή πολύ, δεν έχει σημασία, από την καθημερινότητα, από την ρουτίνα, από το
Ήρθε και το καλοκαίρι και έφυγε (τυπικά τουλάχιστον)… και ούτε που το καταλάβαμε…. Τέτοιο καλοκαίρι ποτέ ξανά… όπως και να έχει κάποιοι λιγότερο και κάποιοι λίγο περισσότερο βγήκαμε στην θάλασσα! Ο
Οι λέξεις και μόνο τρομάζουν… η τελευταία φορά ! Ας μιλήσουμε λοιπόν για την τελευταία φορά, για εκείνη την φορά που σήμαινε το τέλος, το τέλος μιας σχέσης σημαντικής, που ήρθε στη
Χαζεύοντας μία μέρα στο διαδίκτυο, εν μέσω καραντίνας και περισσής βαρεμάρας είδα μία φωτογραφία, την οποία θα παραθέσω παρακάτω και η οποία μου γέννησε πολλές σκέψεις και συναισθήματα. Είμαι ένας άνθρωπος που
Κάπως έτσι λοιπόν ένιωσα πριν λίγες μέρες έχοντας μία συζήτηση με αφορμή τα γενέθλιά μου… πέρα από ευχές άκουσα και κάτι πραγματικά υπέροχο… «έχεις ακόμα μερικά χρόνια μπροστά σου!»…Μερικά χρόνια μπροστά μου
Ακούμε πολύ συχνά αυτές τις μέρες, την έκφραση ‘οι άνθρωποι της πρώτης γραμμής’. Σχεδόν όλες τις φορές εννοούμε τους γιατρούς και τους νοσηλευτές αλλά και το υπόλοιπο ιατρικό προσωπικό που εργάζεται στα