🧛♀️ ΘΑ ΣΟΥ ΡΟΥΦΗΞΕΙ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΕ ΤΟ ΜΠΟΥΡΙ ΤΗΣ ΣΟΜΠΑΣ
Κάθεσαι, χαλαρώνεις και λες «άντε να του δώσω λίγο χώρο». Και ξαφνικά βρίσκεσαι ψυχικά εξαντλημένος, συναισθηματικά άδειος και με πίεση 6.
Ενεργειακοί και συναισθηματικοί βρικόλακες δεν φοράνε κάπες — φοράνε κανονικότητα.
Σε αυτό το επεισόδιο του Έχουμε Θέματα, μιλάμε για:
🔸 ανθρώπους που σε ρουφάνε χωρίς καν να σε αγγίζουν, 🔸 σχέσεις που στραγγίζουν χωρίς φωνές,
🔸 και το μυστήριο του πώς γίνεται κάθε κουβέντα να καταλήγει σε… burnout. Με την καλλιτεχνική συνεισφορά της Νatasas Pinales!
🎓 Με έμπνευση από τη Dr. Judith Orloff, τη θεωρία της συναισθηματικής εξάντλησης (Maslach, Hochschild) και πολλή προσωπική εμπειρία (που δεν μας ρώτησε κανείς).
Από την πλευρά της ψυχανάλυσης, ωστόσο:
Η ψυχανάλυση, ερμηνεύοντας τους λεγόμενους «ενεργειακούς βρικόλακες» (ή αλλιώς «τοξικά άτομα που απορροφούν την ενέργειά μας»), δεν θα σταματούσε στην επιφανειακή περιγραφή. Θα έσκαβε βαθύτερα, αποκαλύπτοντας τι προβάλουμε, τι απωθούμε και τι επιθυμούμε μέσα από αυτή τη μυθοποιημένη φιγούρα. Ο «ενεργειακός βρικόλακας» είναι, κατά την ψυχαναλυτική σκέψη, ένα ψυχικό σύμπτωμα και ένα ασυνείδητο καθρέφτισμα.
Ο βρικόλακας ως προβολή: «ο Άλλος μου κλέβει την ενέργεια»
Ο Freud θα έλεγε: ό,τι με ενοχλεί υπερβολικά στον άλλον, είναι κομμάτι του εαυτού μου που δεν αντέχω να παραδεχτώ. Ο «ενεργειακός βρικόλακας» δεν είναι απλώς το άτομο που με εξαντλεί — είναι ο άλλος που μου δείχνει τη δική μου εξάντληση, την αδυναμία μου να βάλω όρια, ή ακόμα τη δική μου επιθυμία να με φροντίσουν χωρίς να χρειάζεται να το ζητήσω.
➡️ Με απλά λόγια: δεν σου ρουφάει την ενέργεια ο άλλος· εσύ του τη δίνεις, επειδή φοβάσαι να αποσύρεις την παρουσία σου.
Ο Lacan θα μιλούσε για το φαντασιακό πεδίο: «σου παίρνει το βλέμμα»
Ο ενεργειακός βρικόλακας είναι ο Άλλος που με κοιτάει και με καταπίνει, όχι επειδή το θέλει, αλλά επειδή του επιτρέπω να κατοικήσει στο φαντασιακό μου. Ο Lacan θα έλεγε ότι το υποκείμενο αισθάνεται πως του αποσπούν την ενέργεια, όταν το βλέμμα του Άλλου κλέβει την κυριαρχία του.
➡️ Εδώ ο βρικόλακας δεν πίνει αίμα. Πίνει επιθυμία. Σε κάνει να ζεις για να γεμίζεις τα κενά του.
Η Melanie Klein θα έβλεπε έναν μηχανισμό προβολής-ταύτισης
Ο «βρικόλακας» ως ψυχική κατασκευή μπορεί να είναι η προβολή του εσωτερικού μου βρέφους, που ζητά να φροντιστεί, αλλά φοβάται να το ζητήσει άμεσα. Αν εγώ νιώθω ότι κάποιος με εξαντλεί, είναι πιθανό να έχω προβάλλει πάνω του τη δική μου μη ανεκτή εξάρτηση. Ο βρικόλακας δεν είναι πάντα ο θύτης. Μπορεί να είμαι εγώ που αντλώ νόημα μέσα από το να με “χρειάζονται υπερβολικά”.
Η Julia Kristeva θα μιλούσε για το «αηδιαστικό» (abject)
Ο βρικόλακας είναι αυτό που δεν θέλω να είμαι: επιθετικός, εξαρτημένος, κενός, φορτικός. Το αποβάλλω, το αποστρέφομαι, και το ενσαρκώνω στον άλλον. Αυτό που με εξαντλεί στον «τοξικό» άνθρωπο μπορεί να είναι ο ίδιος μου ο φόβος μήπως εγώ δεν είμαι αρκετός.
➡️ Άρα, δεν με πνίγει ο άλλος· με πνίγει η εικόνα του εαυτού μου όπως τη βλέπω να αντανακλάται στον άλλον.
Συμπέρασμα: ο βρικόλακας ως ασυνείδητο αφήγημα
Ο «ενεργειακός βρικόλακας» στην ψυχανάλυση δεν είναι ένας αντικειμενικός τύπος ανθρώπου. Είναι μια μεταφορά της σχέσης μου με την επιθυμία, τα όρια, την ευθύνη και το βλέμμα του Άλλου.
💬 Αν το πούμε αλλιώς:
«Δεν είναι ότι μου πίνουν το αίμα. Είναι ότι δεν ξέρω πώς να σταματήσω να προσφέρω το λαιμό μου».
👉 Αν έχεις φύγει από καφέ πιο κουρασμένος απ’ όταν πήγες… δες το.
#ΈχουμεΘέματα #EmotionalVampires #ΨυχολογικήΕξάντληση #ΤοΞικάτομα #ΕνεργειακοίΒρικόλακες
Eυχαριστούμε την Natasa Pinales για την έμπνευση και καλλιτεχνική συνεισφορά!
Πατήστε εδώ: https://youtu.be/ItzBy-Xk7nE
#ΟδηγόςΕπιβίωσηςΓιαΤηνΚακιά #SocialMediaDrama #TrollsVsTruth #ΒρικόλακεςΜεWiFi
