🌱 Στον Κόσμο του Unspotted...
...διαβάζουμε Freire γιατί δεν μας αρκεί η διαπίστωση. Θέλουμε τη μεταμόρφωση.
Και αυτός ο Βραζιλιάνος ποιητής της ελευθερίας μας θυμίζει πως:
Η αληθινή παιδεία δεν είναι μετάδοση γνώσης. Είναι πράξη αγάπης.
Μια κριτική ματιά στη βράβευση βιβλίων που επαναλαμβάνονται σε ύφος και αίσθημα, χωρίς να ανοίγουν ουσιαστικά τα μάτια
Το βιβλίο αυτό είναι πολλά περισσότερα από μια ευχάριστη εικονογραφική άσκηση. Είναι μια παιδαγωγική πράξη μεταμόρφωσης, μια ευφυής πρόταση επαναπροσέγγισης της Τέχνης μέσα από τη στοχαστική δύναμη του παιχνιδιού.
Μετατρέπει την αμηχανία του «πώς να μιλήσω στα παιδιά για τον Ματίς ή τον Μουνκ;» σε αφορμή για ουσιαστική συζήτηση και οπτική απόλαυση.
Η «Γέφυρα του Τρολ» είναι μια ψυχαναλυτική παραβολή που προειδοποιεί: αν δεν σταθείς απέναντι στο Τέρας σου, θα καταλήξεις να το γίνεις. Αν δεν περάσεις τη γέφυρα, θα γίνεις το πλακάκι της. Αν δεν θυμηθείς ποιος ήσουν, θα ξεχάσεις ποιος είσαι.
Στον Gaiman, τα τέρατα είναι ευγενικά. Δεν κυνηγούν – περιμένουν.
Λογοτεχνική ανάλυση του "Θανάτου του Ιβάν Ιλίτς", υπαρξιακή ανάγνωση και διαχρονικά μηνύματα για τον σύγχρονο άνθρωπο
Πρόκειται για μία από τις καλύτερες σύγχρονες ελληνικές εκδόσεις του Μοπασσάν.
Ιδανική τόσο για τους φίλους του λογοτεχνικού τρόμου, όσο και για όσους αναζητούν την ψυχαναλυτική διάσταση στη λογοτεχνία.
Στο τέταρτο επεισόδιο την Δευτέρα στις 9 Ιουνίου θα μιλήσουμε για κάτι που όλοι ή οι περισσότεροι έχουμε νιώσει αλλά δεν το παραδεχόμαστε εύκολα. “Όταν απλά… δε σε θέλει”. Τα σημάδια είναι εκεί αλλά εμείς δεν θέλουμε να τα δούμε. Οπότε θα διερευνήσουμε το φαινόμενο της ερωτικής αδιαφορίας, πως λειτουργεί ψυχολογικά, γιατί αρνούμαστε να το
Μπορεί το νερό να ξεπλύνει την αμαρτία; Γιατί η ομορφιά πληρώνεται με αίμα; Πώς στραγγαλίζουμε τη θλίψη μας; Γιατί αγνοούμε τα σημάδια; Μαντάρονται οι ψυχές; Πνίγει τον πόνο μια κασετίνα τσιγάρα; Πόσα Πάτερ Ημών ξεπλένουν τα ράσα; Γιατί ερωτευόμαστε το είδωλό μας; Γίνεται να ξεφύγεις από το ριζικό σου; Μπορεί μια φωνή να μας σκοτώσει; Εν τέλει πόσο μας αγαπάμε και πόσο μας μισούμε;
Ένας Αναρχικός του Joseph Conrad: Η σιωπή ως ύστατη μορφή υποταγής Εκδόσεις Τύρφη | Μετάφραση: Έλενα Γιασεμάκη | Επίμετρο: Βασίλης Ζηλάκος Η δύναμη ενός αντιήρωα που δεν διεκδικεί τίποτα πια Ο Ένας Αναρχικός του Joseph Conrad είναι μια σύντομη νουβέλα με εντυπωσιακή εσωτερική πυκνότητα. Παρά τη μικρή της έκταση, αποτυπώνει τη σταδιακή ψυχική διάλυση ενός
Η «Πρόσκληση σε έναν αποκεφαλισμό» δεν τελειώνει με απελευθέρωση – τελειώνει με αυτο-διαγραφή. Όταν ο κόσμος δεν σε καταλαβαίνει, δεν χρειάζεται να τον νικήσεις. Αρκεί να τον διαπεράσεις, να τον διασχίσεις ως φάντασμα.
Σε μια εποχή που απαιτεί από εμάς να είμαστε ορατοί, ερμηνεύσιμοι, και προσαρμόσιμοι, το να είσαι ακατανόητος ίσως να είναι η πιο ριζική μορφή αντίστασης. Ο Κιγκινάτος δεν αρνείται μόνο τον θάνατο – αρνείται την ίδια τη γλώσσα της εξουσίας.