Μπορεί το νερό να ξεπλύνει την αμαρτία; Γιατί η ομορφιά πληρώνεται με αίμα; Πώς στραγγαλίζουμε τη θλίψη μας; Γιατί αγνοούμε τα σημάδια; Μαντάρονται οι ψυχές; Πνίγει τον πόνο μια κασετίνα τσιγάρα; Πόσα
Ανοίγεις ένα από τα σύγχρονα, «ευαίσθητα» εικονογραφημένα βιβλία.
Λόγια απαλής υφής, συνειρμοί χωρίς κατεύθυνση, εικόνες χωρίς αφήγηση. Όλα φτιάχνουν μια ατμόσφαιρα — αλλά όχι μια εμπειρία.
Ο Roland Barthes το λέει με ακρίβεια:
«Η λογοτεχνία
Ο αναγνώστης κατανοεί πως η τίγρη δεν ήταν απλώς ζώο ή σύμβολο. Ήταν η αντίσταση, η συνείδηση, η ίδια η μνήμη που δεν εξημερώνεται. Το τέλος γίνεται γέφυρα, πέρασμα, ένα όραμα συμπαντικής
Ο θάνατος ως υπαρξιακή απογύμνωση Simone de Beauvoir – Ένας πολύ γλυκός θάνατος: Ο θάνατος ως υπαρξιακή απογύμνωση Στο έργο Une mort très douce (1964) –που στα ελληνικά αποδόθηκε ως Ένας πολύ
Στο Άγνωστο Εγώ, ο Jung δεν γράφει θεωρία — προφητεύει. Με γλώσσα κοφτερή και σκοτεινή, απογυμνώνει τον άνθρωπο από ρόλους και ιδεολογίες. Η ψυχή του δεν υπακούει. Η σκιά του δεν σιωπά.