Η ποίηση της Γώγου δεν τελειώνει. Σβήνει. Όπως και η ίδια, που έφυγε το 1993, έχοντας γράψει το ποίημα-σφραγίδα της ύπαρξής της. Για να τη διαβάσεις, πρέπει πρώτα να δεχτείς πως η
Το σώμα που φιμώνεται
Ο ακρωτηριασμός, σε κάθε περίπτωση, δεν είναι μόνο φυσική τιμωρία. Είναι συμβολικός αφανισμός της φωνής. Ο πατριαρχικός κόσμος αφαιρεί τα εργαλεία της μαρτυρίας:
στη μία κόβεται η γλώσσα και τα
Ανοιχτό κάλεσμα από τη Μαρία Χρονιάρη για κείμενα με θέμα τον Πατέρα. Δημοσίευση στο προσωπικό της blog. Προθεσμία συμμετοχής: 11 Ιουνίου.
Η ζήλια είναι ανθρώπινη. Όταν αναγνωρίζεται και αντιμετωπίζεται, γίνεται ευκαιρία αυτογνωσίας. Όταν αρνείται ή καταπιέζεται, γίνεται απειλή για σχέσεις, καριέρες, ψυχισμό. Το ερώτημα δεν είναι αν υπάρχει, αλλά τι κάνουμε με αυτήν.
Το πραγματικό ερώτημα που θέτει ο Eagleton είναι:
Μπορεί το χιούμορ να είναι ηθικό;
Όταν γελάμε με τον «άλλον», τον απαξιώνουμε;
Όταν γελάμε με τον εαυτό μας, ξεγλιστράμε από την ευθύνη;
“Το χιούμορ μπορεί να παρηγορεί,
Καλώς ήρθες στην ψευδο-ψυχολογία του ίντερνετ.
Πίσω από την πλημμύρα των βίντεο για «πώς να αποφύγεις τοξικούς» και «σημάδια ναρκισσιστή», κρύβεται μια κουλτούρα απλουστευτικού ελιτισμού: Εγώ είμαι ο υγιής, οι άλλοι είναι προβληματικοί.
Αν νιώθεις πως έχεις χάσει τον εαυτό σου στην προσπάθεια να αρέσεις, ή αν έχεις πληγωθεί από λόγια που σε στιγμάτισαν — αυτό το βίντεο είναι για σένα.
Έχεις νιώσει ότι όσο κι αν δίνεις, δεν είναι ποτέ αρκετό; Ότι κάποιοι άνθρωποι δεν θα πουν ποτέ “ευχαριστώ”, όχι γιατί δεν το νιώθουν — αλλά γιατί δεν μπορούν να το αντέξουν;
Και τα δύο κείμενα — της Ζατέλη και του Orwell — αποκαλύπτουν πώς ο πολιτισμός σκοτώνει για να αισθανθεί ασφαλής,
και πώς η λογοτεχνία είναι ο μόνος χώρος όπου ο ελέφαντας και ο
Υπάρχει ένας μύθος που σπάνια λέγεται ολόκληρος. Τον έχουμε ακούσει σαν παραμύθι τρόμου, σαν εικόνα του τέρατος, του απαγορευμένου βλέμματος, του θανάσιμου θηλυκού. Αλλά κάτω από τα φίδια, πίσω από το μαρμάρινο