Η αξία του βρίσκεται ακριβώς εκεί: στο ότι δεν φοβάται να είναι άναρχο, ποιητικό, βαθιά εσωτερικό και εξωλογικό. Εάν κάποιος ενδιαφέρεται για τη φεμινιστική σουρεαλιστική γραφή, για την τέχνη που σώζει την
Η ποίηση της Γώγου δεν τελειώνει. Σβήνει. Όπως και η ίδια, που έφυγε το 1993, έχοντας γράψει το ποίημα-σφραγίδα της ύπαρξής της. Για να τη διαβάσεις, πρέπει πρώτα να δεχτείς πως η
Ανοίγεις ένα από τα σύγχρονα, «ευαίσθητα» εικονογραφημένα βιβλία.
Λόγια απαλής υφής, συνειρμοί χωρίς κατεύθυνση, εικόνες χωρίς αφήγηση. Όλα φτιάχνουν μια ατμόσφαιρα — αλλά όχι μια εμπειρία.
Ο Roland Barthes το λέει με ακρίβεια:
«Η λογοτεχνία
Αν μπορούσαμε να συνοψίσουμε την ουσία του βιβλίου σε μία φράση, θα ήταν αυτή:
«Αυτό που έχει σημασία δεν είναι τι θα πεις, αλλά το αν μπορείς να σταθείς δίπλα στον άλλο όταν
Ο αναγνώστης κατανοεί πως η τίγρη δεν ήταν απλώς ζώο ή σύμβολο. Ήταν η αντίσταση, η συνείδηση, η ίδια η μνήμη που δεν εξημερώνεται. Το τέλος γίνεται γέφυρα, πέρασμα, ένα όραμα συμπαντικής
Ο θάνατος ως υπαρξιακή απογύμνωση Simone de Beauvoir – Ένας πολύ γλυκός θάνατος: Ο θάνατος ως υπαρξιακή απογύμνωση Στο έργο Une mort très douce (1964) –που στα ελληνικά αποδόθηκε ως Ένας πολύ
Το σώμα που φιμώνεται
Ο ακρωτηριασμός, σε κάθε περίπτωση, δεν είναι μόνο φυσική τιμωρία. Είναι συμβολικός αφανισμός της φωνής. Ο πατριαρχικός κόσμος αφαιρεί τα εργαλεία της μαρτυρίας:
στη μία κόβεται η γλώσσα και τα
Στο Άγνωστο Εγώ, ο Jung δεν γράφει θεωρία — προφητεύει. Με γλώσσα κοφτερή και σκοτεινή, απογυμνώνει τον άνθρωπο από ρόλους και ιδεολογίες. Η ψυχή του δεν υπακούει. Η σκιά του δεν σιωπά.
Καλώς ήρθες στην ψευδο-ψυχολογία του ίντερνετ.
Πίσω από την πλημμύρα των βίντεο για «πώς να αποφύγεις τοξικούς» και «σημάδια ναρκισσιστή», κρύβεται μια κουλτούρα απλουστευτικού ελιτισμού: Εγώ είμαι ο υγιής, οι άλλοι είναι προβληματικοί.
Και τα δύο κείμενα — της Ζατέλη και του Orwell — αποκαλύπτουν πώς ο πολιτισμός σκοτώνει για να αισθανθεί ασφαλής,
και πώς η λογοτεχνία είναι ο μόνος χώρος όπου ο ελέφαντας και ο